Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Πρόκληση


Σε προκαλώ: να βγάλεις τα ελατήρια του καναπέ σου και να τα φας με μπόλικη κέτσαπ
ν' ανοίξεις την τηλεόρασή σου και να ρουφήξεις τα καλώδιά της ένα ένα κι ύστερα να πετάξεις το άδειο κουτί απ' το μπαλκόνι
να κατεβάσεις όλα τα βιβλία της βιβλιοθήκης σου και να τους κάνεις ράθυμο ή βίαιο έρωτα
να βγεις στους δρόμους και να μοιράσεις τους νευρώνες του εγκεφάλου σου στους περαστικούς
ν' απαγάγεις κάθε σου λέξη πριν βγει από το βρώμικο στόμα σου
να παλέψεις με τα πρέπει, τα ποτέ, τα πάντα και τα δεν
να διασταυρώσεις το μνησίκακο βλέμμα σου μ' εκείνο των διανοούμενων, το αυτάρεσκα άδειο
να εξερευνήσεις την πόλη που απεχθάνεσαι και που θα σκότωνες με ευχαρίστηση
να παίξεις κλέφτες κι αστυνόμους με τα παγκάκια και τους φανοστάτες
να σταματήσεις να καθρεφτίζεις τα όνειρά σου στην οθόνη του ΑΤΜ
να γεμίσεις τις πλαστικές σακούλες του σούπερ μάρκετ με αναμνήσεις βιολογικής καλλιέργειας
να καλλιεργήσεις μεγάλες προσδοκίες για το είναι σου που δεν θα ευδοκιμήσουν
να λατρέψεις σαν θεό σου την πέτρα που επιπλέει στο νερό
να εξυμνήσεις το λογοτεχνικό λούμπεν προλεταριάτο απ' το οποίο προέρχεσαι
να υπηρετήσεις μια τέχνη αγέννητη σαν νεαρός ιερέας Μάγια
ν' αγγίξεις με τις ρώγες των δακτύλων σου τους πίνακες του Picabia
να βάλεις τρικλοποδιά στο Γυμνό που κατεβαίνει μια σκάλα του Duchamp
να δραπετεύσεις απ' τον εφιάλτη σου βλέποντας ένα νέο όνειρο...

Ε.Α. 6-12-2011

Δεν υπάρχουν σχόλια: