Νομίζω

Νομίζω ότι σε είδα απ’ το φινιστρίνι του αεροπλάνου

να ξεδιαλέγεις σύννεφα
κι εσύ έκανες πως δεν με είδες
και συνέχισες το έργο σου.
Νομίζω ότι σε είδα σ’ εκείνο το βιβλιοπωλείο
να ερωτοτροπείς με βιβλία… ήρωες… συγγραφείς
κι έκανες πάλι πως δε με είδες
συνεχίζοντας να ψηλαφίζεις τις ρόγες.
Νομίζω ότι σε είδα σ’ εκείνο το σινεμά
πίσω απ’ τη μεγάλη οθόνη
να υποδύεσαι τον εαυτό σου με μεγάλη αποτυχία
κι υποκρίθηκες ξανά πως δεν με είδες
πιστή στο ρόλο που σε τάξανε.
Νομίζω ότι σε είδα πάνω σ’ εκείνο το ποδήλατο
να τριγυρνάς στην ξεχασμένη γειτονιά μου
κι ήταν τότε που σου έβαλα φωνή
μα εσύ δεν άκουσες, τάχα δεν άκουσες.
Νομίζω ότι σε είδα σε μια γνώριμη ακτή
να υφαίνεις τα σιδερένια κύματα
και με είδες, και μου φώναξες, μα εγώ δεν
άκουσα, γιατί ήμουν κάποιος άλλος.

Ε.Α.
1-6-2012