«Ο αμοιβαίος έρωτας είναι ο μόνος που καθορίζει τον ολοκληρωτικό μαγνητισμό, που πάνω του τίποτε δεν μπορεί να έχει εξουσία, που κάνει τη σάρκα να είναι ήλιος και λαμπερή σφραγίδα πάνω στη σάρκα, το πνεύμα να είναι πηγή που αναβλύζει για πάντα, αναλλοίωτη και πάντα ζωντανή», έγραψαν οι Αντρέ Μπρετόν και Φιλίπ Σουπό, στην Άμωμο Σύλληψη, αν δεν κάνω λάθος.
Ο έρωτας, το κεντρί που μας χτυπά και μας διαφεντεύει.
Ο έρωτας, το χέρι που μας αγγίζει και μας εξαϋλώνει.
Ο έρωτας, το απόλυτο συναίσθημα που δεν ορίζει λογική, που εκσφενδονίζει τη φαντασία μας σε χώρες ασύνορες και κόσμους ασύλληπτους.
Ο έρωτας που μας αφήνει πάντα νέους και διαθλά στην ψυχή μας το ατέρμονο.
«Θα ήθελα να σ' έχω στην αγκαλιά μου για να ξέρω αν υπάρχω», έγραψε ο Πολ Ελυάρ.
Θα ήθελα να πεθάνω στην αγκαλιά σου για να ξέρω ότι έζησα, παραφράζω εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου