«Κανείς δεν μπορεί να διηγηθεί από την αρχή μια ιστορία που έγραψε ο Κορτάσαρ. Κάθε ιστορία του αποτελείται από συγκεκριμένες λέξεις. Βρίσκονται σε συγκεκριμένη σειρά. Αν προσπαθήσουμε να κάνουμε περίληψη του κειμένου, καταλαβαίνουμε πως το σημαντικότερο κομμάτι έχει χαθεί». Τάδε έφη ο μεγάλος Αργεντινός συγγραφέας Χόρχε Λουί Μπόρχες.
Μετά τον Μπόρχες, ποιος; Αυτή η ερώτηση στροβιλιζόταν για πολύ καιρό μέσα στο κεφάλι μου. Ώσπου ανακάλυψα τη μεστή γραφή του Κορτάσαρ. Τα διηγήματα του Κορτάσαρ είναι αυτό ακριβώς που λέει τόσο εύστοχα ο μεγάλος Μπόρχες. Διαβάζοντάς τα έχεις την αίσθηση, τη βεβαιότητα ότι θα μπορούσαν να γραφτούν από τον καθένα. Είναι απλές όμορφες ιστορίες που πάντα στο τέλος σού αφήνουν μια γεύση στυφή στο στόμα. Ωστόσο, δεν θα μπορούσε να τις γράψει ο καθένας. Ο Κορτάσαρ είναι αυτό που ίσως τετριμμένα κάποιοι λένε τεχνίτης των λέξεων. Καμία λέξη δεν περισσεύει, καμία λέξη δεν λαθεύει του νοήματος, κανένας χαρακτήρας του δεν είναι περιττός. Όλα δένουν σε μια μαγική αρμονία και σε κάνουν να αναφωνείς: Χούλιο θα ήθελα πολύ να γράφω σαν και εσένα. Νιώθω πολύ τυχερός που τα βιβλία του έρχονται σ' εμένα, λες σαν πουλιά για να κρυφτούν μέσα στις παλάμες μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου