Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Ένας περίεργος τεμπέλης


Ο μεγαλύτερος συγγραφέας της Αργεντινής και ένας από τους μεγαλύτερους του 20ου αιώνα, ο Jorge Luis Borges, ένας από τους πιο αγαπημένους μου, με τα γραπτά του οποίου μπορώ να αποκαλύψω ότι είμαι τουλάχιστον ερωτευμένος (sic), είχε πει κάποτε: «Δεν έχω μελετήσει πολύ, διαβάζω μάλλον στα πεταχτά, ποτέ συστηματικά. Μόνο τον Σοπενχάουερ ίσως διάβασα συστηματικά. Είμαι περισσότερο περίεργος, παρά μελετηρός ή διαβασμένος. Γιατί στο βάθος είμαι τεμπέλης. Είμαι ένας άνθρωπος περίεργος, αλλά τεμπέλης».

Αν δεν αποτελεί βλασφημία από μέρους μου θα τολμήσω να πω ότι και εγώ είμαι ένας περίεργος τεμπέλης. Συστηματικά έχω διαβάσει τον μαθητή του Σοπενχάουερ, τον Νίτσε(Να και σε κάτι που μοιάζουμε). Διαβάζω δέκα βιβλία ταυτόχρονα (ίσως και περισσότερα, καθώς έχω χάσει τον λογαριασμό). Προσπαθώ να εντρυφήσω σε κάποια από αυτά, εις μάτην μάλλον. Ωστόσο, οφείλω να ομολογήσω ότι αν κάποτε έφτανα στο σημείο να γράψω σαν εκείνον θα ήμουν τουλάχιστον ευτυχής. Απλά είμαι κι εγώ ένας περίεργος τεμπέλης που ό,τι κι αν γράφει μάλλον δεν θα δει το φως της δημοσιότητας ποτέ! Ίσως μετά θάνατον. Θα δούμε. Πάντως μπορώ να χαρακτηρίσω τον Borges φίλο μου! Πόσο μου αρέσει να διαβάζω τις ιστορίες του δεν λέγεται! Τις ζηλεύω, όπως ζηλεύει το νερό το χιόνι, όπως ζηλεύει η μέρα τη νύχτα, όπως ζηλεύει ο βράχος τη θάλασσα! Μακάρι οι ιστορίες μου να εμπεριείχαν κάποιο "μπορχικό" στοιχείο! Φευ, είμαι κι εγώ ένας περίεργος τεμπέλης που ούτε κατά διάνοια δεν θα προσεγγίσει τη μεγαλοφυία του!

1 σχόλιο:

Ttallou είπε...

-Μονόκερε, γράφεις post;
-Ναι, πού το κατάλαβες;
-Μα γράφεις με τόσο πάθος!