Οι άνθρωποι

Οι άνθρωποι είναι το ψεύτικο γελοίο μου στήριγμα. Όποτε αποπειράθηκα να τους εμπιστευτώ πάντα με πρόδωσαν. Κι είμαι τόσο ανόητος που πάντα τους δίνω κι από μια νέα ευκαιρία. Νομίζω ότι είμαι ένας από τους ήρωες του Μπέκετ, στον "Ακατονόμαστο", στο "Ο Μαλόν πεθαίνει" ή στο "Μολλόυ". Ένα ηλικιωμένο ανθρωπάκι που ζει μόνο προσπαθώντας να ξορκίσει τους δαίμονές του. Κουράστηκα να σπαταλώ τις όποιες δυνάμεις μου για να τους καταλάβω ή να τους κάνω να με καταλάβουν. Καληνύχτα άνθρωπε, ο κόσμος μου δεν σε έχει ανάγκη...