Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Ένα άλλο εισιτήριο


Επανέρχομαι δριμύτερος να επισυνάψω μια νέα ιστοριούλα στο ιστολόγιό μου.
Σήμερα το πρωί λοιπόν καθώς περίμενα στη στάση "Αριστοτέλους" στην οδό Τσιμισκή για να έλθει το λεωφορείο της γραμμής 12 προκειμένου να πάω, όπως κάθε μέρα, στη δουλειά μου, εκτυλίχθηκε το εξής ανπάντεχο συμβάν. Περιμένω λοιπόν υπομονετικά το λεωφορείο όταν έρχεται ένας κύριος μεσήλιξ με ένα μουστάκι αλά Κολοκοτρώνη και μου λέει πασάροντάς μου ένα εισιτήριο. "Πάρε αυτό, ισχύει ακόμη". Δεν πρόλαβα να αντιδράσω. Το πήρα από το χέρι του και πρόλαβα να τον ευχαριστήσω θερμά. Δεν ξέρω από που ήλθε. Ίσως και από τον ουρανό. Δεν τον είδα να κατεβαίνει από κάποιο λεωφορείο. Η ευχή μου τελικά έγινε πραγματικότητα. Αυτό που αδημονούσα να γίνει τελικά συνέβη. Για να πω την αλήθεια περίμενα να το κάνει κάποιος πιο μικρός στην ηλικία. Ωστόσο, ας μην είμαι και αχάριστος ή και ρατσιστής με την ηλικία κάποιων. Φαίνεται ότι αυτό που έγινε δεν αφορά ηλικίες σώματος, αλλά ηλικία μυαλού.
Να λοιπόν που ένας άνθρωπος σήμερα με εξέπληξε ευχάριστα. Μου φαίνεται ότι το σημερινό συμβάν δεν αποτελεί τίποτα άλλο, από ένα σημάδι για να ξεκινήσω κι εγώ να πράττω το ίδιο. Καταληκτικό συμπέρασμα της ιστορίας; Μην πετάτε τα εισιτήριά σας! Δώστε τα στον επόμενο επιβάτη!

5 σχόλια:

Λόγια...Σοφίας είπε...

Να προσέχεις τι εύχεσαι λοιπόν! :p

The Bug είπε...

Μου άρεσαν και οι δύο ιστοριούλες καλέ μου φίλε και αγαπημένε. Και επειδή τις διάβασα κολλητά, έχω να διαπιστώσω το εξής: η πολύ καλή (μόνο με τους πολύ καλούς) συμπαντική (δε θα έλεγα θεία-δε μπορώ όπως ξέρεις αυτές τις.. συγγένειες με το δημιουργό του background) οικονομία, έκανε μαζί σου μια μικρή αυτεπιβεβαίωσή της : τη μία μέρα δια χειρός του σκυθρωπού και αγενούς αίγαγρου σου πήρε ένα εισιτήριο και την άλλη στο αντεπέδωσε δια χειρός του ευγενούς αντισταθμίσματος του πρώτου αγροίκου. Εξαιρετικό δεν είναι? Η ιστορία επιβεβαιώνει πως η υπέροχη και κατά τ'άλλα πανταχού άρχουσα συμπαντική οικονομία δεν ισχύει μόνο στην περίπτωση των γυναικών, καθότι, κατά τρόπο ανησυχητικά μαγικό, η γνωριμία μας με άσχημες συντρόφους κατά καιρούς ποτέ δεν εξισσοροπήθηκε με μία πρωινή έγερση στο πλευρό της Μόνικα Μπελούτσι. Πιστεύω στη συμπαντική συμμετρία και περιμένω εναγώνια το πολυπόθητο ξύπνημα... Φιλιά φίλε

Monokerws είπε...

Ποτέ δεν προσέχω τι εύχομαι Σοφία. Οι ευχές είναι δωρεάν και ως εκ τούτου καταναλώνομαι σε αυτές αφειδώς.
Όσο για το σχόλιό σου υπέρλαμπρε "Bug" συναγωνιστή μου με έχει αφήσει άφωνο. (Έγραψα κατά λάθος άφρωνο, αν αυτό σου λέει κάτι- σε εμένα λέει). Αναμένω με ατέρμονη ανυπομονησία την ώρα που οι δυο μας, με την αρωγή και άλλων ομόνοων συναγωνιστών, θα προσφέρουμε σε τούτον τον μάταιο κόσμο το μανιφέστο της διανοητικής μας ελευθεριότητας. Έσεται ήμαρ... Γρηγορείτε αγαπητοί συνδιανοούμενοι...

estellit είπε...

Εγώ πάντως προχθές έδωσα το δικό μου όταν κατέβηκα!

Strinzo είπε...

Χρηστάκοοο...
ωραίες, όντως οι ιστοριούλες σου αλλά εγώ δεν θα σταθώ τόσο σε αυτές...
πάλι μαλώνετεεεε???
επιτέλουυςςς!! συνέλθετε!
it's christmas time...!οσονούπω...
κανονίστε να βρεθούμε, τουλάχιστον... να μαλώσουμε μαζί! Μη λείπω, πάλι!
Μου λείψατε παλιόπαιδα...κλάψ!
φιλιά πολλά!