Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Έμπρακτος σουρεαλισμός;


Χθες βράδυ επιστρέφοντας σπίτι από τη δουλειά μου, αναγκάστηκα να διασχίσω όλη την οδό Ελ. Βενιζέλου στο κέντρο της πόλης. Εικόνες απόλυτης καταστροφής στα καταστήματα εκατέρωθεν του δρόμου. Η αλήθεια είναι ότι μια ανησυχία διαπερνούσε το κορμί μου διότι εκείνη την ώρα γίνονταν επεισόδια στο κέντρο. Είχα έναν φόβο μήπως και έλθω πρόσωπο με πρόσωπο με την κούφια βία... Ωστόσο, συνέχισα ακάθεκτος τον δρόμο μου. Έτσι αναγκάστηκα να περάσω μέσα από τα παλαιοπωλεία της πόλης (το γνωστό σε όλους Μπιτ Μπαζάρ). Και εκεί τι είδα ο άνθρωπος; Ένα κατάστημα ανοιχτό και ο καταστηματάρχης ατάραχος να παίζει τάβλι με κάποιον άλλο. Σκέφτηκα πόσο σουρεαλιστική είναι η εικόνα! Σιγά μην ένα μάτσο ταραξίες τους χαλούσε την παρτίδα! Αλλά προφανώς δεν ήξερα τι με περίμενε λίγο πιο πάνω, όπου είδα έναν άλλο καταστηματάρχη να κάθεται σε ένα τραπεζάκι έξω από το μαγαζί του και να πίνει αμέριμνος το ουισκάκι του! Οι άνθρωποι αυτοί ή δεν είχαν καμία συναίσθηση του κινδύνου ή είναι βαθιά σουρεαλιστές! Βέβαια μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι αν ήταν σουρεαλιστές θα συμμετείχαν στα επεισόδια! Δεν το νομίζω! Ίσως ίσως ο Μπρετόν απλά να εκσφενδόνιζε πατάτες και μπρόκολα προς τους αστυνομικούς!!!

6 σχόλια:

Ttallou είπε...

Μήπως όμως ήταν και η μόνη λύση για να σωσουν τα μαγαζιά (δεδομένου ότι η Βενιζέλου χτυπήθηκε άγρια) ;
Θέλω να πω, θα τολμούσαν οι ατσίδες με τις κουκούλες να επιτεθούν σε ένα μαγαζί, όταν ο ιδιοκτήτης ήταν εκεί έξω;

Monokerws είπε...

Η αλήθεια είναι ότι το σκέφτηκα και ότι μάλλον είναι το πιο πιθανό Τταλλού! Άσε με όμως να φαντάζομαι ότι υπάρχει κάτι πιο υπόγειο στη συμπεριφορά τους από το αυτονόητο! Η φαντασία στην εξουσία!

Γενεση 2:8-18 είπε...

rhstakh!!!!!!!!!evala epitelous internet!!!!sto koloxaneio eisai?den to blog mou...oxi den pairnw narkwtika...ax mou leipsate oloi paaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaara poli!!!!!!!!!

The Bug είπε...

Το να είσαι μέλος αυτής τηε ελληνικής κοινωνίας πόσο απέχει γενικά από το σουρεαλισμό? Μήπως στα 6 σου αν είσαι αλβανάκι γεννημένο στην Ελλάδα και οι συμμαθητές σου σε βρίζουν "Αλβανό" (εξαιρετική έμπνευση μόνο του Έλληνα, να χρησιμοποιεί την εθνική ταυτότητα για βρισιά, βλέπε γύφτος, Αλβανος κλπ) δεν είναι σουρεαλισμός? Μήπως το σύστημα των πανελληνίων δεν είναι σουρεαλισμός? Μήπως μετά στα 20+ όλη μα όλη ηχρονιά του στρατού δεν είναι η αποθέωση του σουρεαλισμού? Μήπως το ότι κυβερνούν σκάνδαλα απαξιωτικά της ανθρώπινης υπόστασης και εμείς συνεχίζουμε την μικροαστή καθημερινότητά μας δεν είναι σουρεαλισμός? Μήπως το ότι βλέπεις ξάπλα στον καναπέ τη διαφήμιση της unicef με τα λιμοκτονούντα παιδάκια ενώ έχεις ένα στόμα μπουκωμένο πατατάκια δεν είναι σουρεαλισμός? Μήπως η εναλλαγή της διαφήμισης αυτής με μια άλλη μιας γκόμενας που χαϊδεύει ψυγεία δεν είναι σουρεαλισμός? Μήπως το ότι λησμονείς σιγά σιγά ν'αγαπάς, να ερωτεύεσαι, να περνάς ώρες με ανθρώπους και τοπία , το ότι η λήθη απογυμνώνει την ψυχή σου από εκείνα που στοιχειωθετούν κατά το ήττον την ανθρώπινη υπόστασή σου ενώ εσύ αμέριμνος συνεχίζεις στην άγρα του χρήματος, δεν είναι σουρεαλισμός? Και απαντώ : ο σουρεαλισμός ως κίνημα είναι μορφή τέχνης. Κανένα από τα παραπάνω δε φέρει το παραμικρό ψήγμα αυτής.

The Bug είπε...

Α, και επειδή το ξέχασα : δυο παπούδες που εν μέσω καταστροφής παίζουν τάβλι με φόντο μολότοφ και σπασμένες βιτρίνες είναι αναμφίβολα υπέροχη μορφή τέχνης και κατά συνέπεια εξαιρετική έκφανση σουρεαλισμού και ουδεμία σχέση έχουν με τα παραπάνω.

Monokerws είπε...

Συμφωνώ και προσυπογράφω εξ ολοκλήρου το σχόλιο του συναγωνιστή μου "Bug"! Λάμπρο είναι γνωστό ότι τα ...σπας κάθε φορά που σχολιάζεις ό,τι ανεβάζω στο μπλογκ μου! Keep on mate!